2 maanden!

Hee hallo, daar ben ik eeeindelijk weer.

Afgelopen donderdag vond ik mijn baas toen hij een beroerte kreeg. Ik had s avonds een heel bericht geschreven, was het bericht niet opgeslagen. Toen dacht ik daarna elke avond oke nu moet ik echt schrijven. Elke keer komt het er niet van.

Het was zo eng, onze salon bestaat eigenlijk uit 3 'kamertjes' alleen zijn de ingangen bijna net zo breed als de ruimtes. Alleen je kan er niet helemaal doorheen kijken dus. Vreemde uitleg. En ik stond in het middelste kamertje. En in het eerste kamertje staat de kassa met een bureaustoel. Daar zat mijn baas in, en hij lag onderuit. Ik vroeg me echt af wat hij aan het doen was. Hij begon daarna te shocken. Dat was zo eng, en voor mijn gevoel duurde het minuten voor ik besefte dat het niet goed was. Ik heb mijn manager geroepen. Hij begon bloed over te geven en was out. Mijn manager heeft 000 gebeld. En er kwam meteen ook een dokter uit het winkelcentrum. Die hebben ze hier blijkbaar. Niemand heeft BHV maar ze hebben wel een dokter in de zaal.
En daarna kwam de ambulance. Hij hoefde niet mee. Wat ik een beetje vreemd vond, maar schijnbaar heb je hier de keuze als je bij bent. Hij was uiteindelijk bijgekomen. Schijnbaar is de zorgverzekering heel duur hier. Of de zorg in het algemeen.
Hij kwam de volgende dag weer werken en iedereen doet net of er niks aan de hand is.

Voor de rest gaat alles heel goed. Ik heb zelfs een sponsorship aangeboden gekregen. Dat betekend dat hun mij hier willen houden en mijn visum betalen. Alleen dan móét ik 3 jaar in Australië wonen en werken bij hun. Dat zie ik niet perse zitten. Ik vind Australië toch dan net te ver. Je kan niet zomaar even naar huis. Voor nu vind ik het prima. Maar 3 jaar is veel. Ik blijf wel langer. In mei ben ik weer thuis. En deze keer echt!

Dit was het weer even voor nu, nog 4 weken te gaan ongeveer en dan komen mama en mijn tante langs om te reizen. Besef even dat het dan er alweer bijna opgezeten had he. Wordt er gewoon beetje verdrietig van. Had ik op de helft gezeten. Had ik naar huis gemoeten. Daar ben ik echt nog niet aan toe. Maar ik heb nu ook de keuze om te gaan en staan waar ik wil. Met een sponsorship heb je dat niet. Dan moet je 3 jaar uitzingen. Misschien heb ik het enorm naar mijn zin. Maar misschien ben ik het na 1,5 jaar wel helemaal beu. En dan moet je je uitkopen, voor $8.000 dollar elk jaar.

Cheers